magnezja

magnezja
magnezja {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IIa, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'biały proszek otrzymywany przez spalanie magnezu lub prażenie związków magnezu, trudno rozpuszczający się w wodzie; stosowany jako wypełniacz w kosmetyce i przy produkcji papieru, farb oraz w medycynie. {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}fot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'mieszanina sproszkowanego magnezu i związków potasu dająca po zapaleniu silne światło (używana dawniej w fotografice) ' <fr.> {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • magnezja — ż I, DCMs. magnezjazji, blm ∆ chem. Magnezja biała «węglan magnezu, biały proszek, trudno rozpuszczalny w wodzie, stosowany m.in. w przemyśle gumowym, szklarskim, w lecznictwie, w kosmetyce» ∆ Magnezja palona «tlenek magnezu, biały proszek… …   Słownik języka polskiego

  • kalimagnezja — ż I, DCMs. kalimagnezjazji, blm chem. «uwodniony siarczan magnezowo potasowy, stosowany jako sztuczny nawóz potasowy» ‹n. łac. + magnezja› …   Słownik języka polskiego

  • magnezjowy — przym. od magnezja ∆ Cement magnezjowy «cement otrzymany przez zmieszanie wypalonego magnezytu ze stężonym roztworem chlorku magnezowego; używany do wyrobu ksylolitu, jako kit do metali i szkła oraz jako spoiwo do ściernic» …   Słownik języka polskiego

  • palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”